NASZA HISTORIA
Kościół zielonoświątkowy w Poznaniu
Nie wiadomo dokładnie, czy wśród protestanckich społeczności przedwojennego Poznania były jakieś grupy zielonoświątkowe. W okresie powojennym rozpoczął w Poznaniu działalność Zjednoczony Kościół Ewangeliczny. W zborze tego Kościoła działali wierzący wywodzący się z kręgów badaczy Pisma Świętego oraz ewangelicznych chrześcijan. W okresie późniejszym w obrębie zboru zaczął rozwijać się też nurt zielonoświątkowy, głównie za sprawą włączenia się w życie zboru rodziny brata Józefa Hukisza. Józef Hukisz był repatriantem ze wschodu. Początkowo zamieszkiwał w Zofiowie w okolicach Czarnkowa i działał w miejscowym zborze. Następnie przeprowadził się do Poznania i przyłączył do zboru ZKE. Przez kilka lat pełnił funkcję przełożonego zboru (odpowiednik obecnego pastora). Do rozwoju tendencji zielonoświątkowych w zborze przyczynił się także przybyły do Poznania z terenu byłego Związku Radzieckiego brat Mikołaj Dawid Kulinicz.
W latach siedemdziesiątych w Zjednoczonym Kościele Ewangelicznym dążono do tego, by zbory były jednorodne, to znaczy nie składały się z grup reprezentujących różne nurty pobożnościowe. Dlatego też powstał Zbór Ewangeliczny z pastorem Krystoniem przy ulicy Ostrobramskiej 28 i Zbór Zielonoświątkowy z pastorem Henrykiem Hukiszem przy ulicy Bydgoskiej 4.
W 1987 r. na nadzwyczajnym synodzie został rozwiązany Zjednoczony Kościół Ewangeliczny. Zbór przy ul. Bydgoskiej wszedł w skład Kościoła zielonoświątkowego. Nastąpił znaczny rozwój zboru. Wkrótce pomieszczenia zboru nie mogły już pomieścić uczestników nabożeństw. Zaczęto wynajmować różne obiekty. Początkowo kino Malta, a potem Dom Kultury Tramwajarz przy ul. Słowackiego.
W 1991 r. pastorem poznańskiego zboru Kościoła zielonoświątkowego został prezbiter Piotr Wisełka.
Wiosną 1992 r. Urząd Miejski w Poznaniu przekazał zborowi w użytkowanie obiekt przy ul. Grunwaldzkiej 55. Po dokonaniu remontu i adaptacji wydzielono w nim salę nabożeństw i pomieszczenia, w których mieściły się punkt katechetyczny, klub młodzieżowy i biuro zboru.
Barak przy ul. Grunwaldzkiej służył Kościołowi przez 26 lat. W 2018 r. nastąpiła rozbiórka baraków, gdyż na ich miejscu planowana jest rozbudowa szpitala. W tym samym czasie zbór uzyskał od miasta działkę na budowę domu modlitwy. Wznoszony obiekt nazwano Centrum
Inicjatyw Chrześcijańskich. Powstaje on przy ul. Piątkowskiej 167 [więcej informacji w zakładce Nowy budynek]. Zobacz
Obecnie nabożeństwa odbywają się gościnnie w kaplicy KOINONIA będącej własnością II Zboru Kościoła Chrześcijan Baptystów.
Nasz zbór przyczynił się do powstania dwóch innych społeczności religijnych. W 2015 r. został zarejestrowany zbór w Swarzędzu z pastorem Wojciechem Ratajczakiem. Zbór rozwija się, kilkakrotnie zmieniał swoją siedzibę, a obecnie wynajmuje obiekt przy ul. Nowowiejskiej 18. Pastorem zboru jest brat Tomasz Jarząb.
Kilka lat temu mała grupa chrześcijan z krajów afrykańskich pod przewodnictwem brata Ebenezera Nwoko zwróciła się do naszego zboru z prośbą o opiekę duchową oraz pomoc o charakterze formalnym. Zarejestrowano punkt misyjny, a w czerwcu 2020 r. powstał zbór Niezawodzącej Miłości z bratem Ebenezerem jako jego pastorem. Zbór się rozwija, swoje nabożeństwa organizuje również w kaplicy KOINONIA.
Poznański zbór, podobnie jak inne zbory Kościoła zielonoświątkowego, stara się pielęgnować zasady wiary wyznawane przez zielonoświątkowców oraz dzielić się swoją wiarą z innymi. Odbywają się regularne nabożeństwa oraz spotkania grup domowych. Działa Kościół Młodych oraz grupa Młodzi Dorośli. Swe działania społeczne poznański zbór skierował głównie do skazanych w Zakładzie Karnym we Wronkach i Areszcie Śledczym w Poznaniu oraz do kobiet osadzonych w więzieniach w Środzie Wielkopolskiej i Pobiedziskach.
Zbór współpracuje z innymi zborami ewangelikailnymi w ramach inicjatywy Ewangeliczny Poznań.